Δείτε παρακάτω το άρθρο της "Καθημερινής"
σχετικά με τον πανευρωπαϊκό αριθμό
εκτάκτου ανάγκης : 112 που είναι ενιαίος για
αστυνομία, ασθενοφόρο ή πυροσβεστική
και αντικαθιστά όλους τους αριθμούς που
χρησιμοποιούσαμε μέχρι σήμερα.
Hμερομηνία : 11-02-08
Ελλιπής η ενημέρωση για τον πανευρωπαϊκό αριθμό 112
Ελλιπής φαίνεται να είναι η ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών σχετικά με τον πανευρωπαϊκό αριθμό 112, την υπηρεσία εκτάκτου ανάγκης (αστυνομία, ασθενοφόρο, πυροσβεστική), σύμφωνα με έρευνα της Εurostat που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Βάσει των στοιχείων της έρευνας, στην Ελλάδα, μόνο το 4% των πολιτών γνωρίζει ότι το 112 καλεί τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης από οποιοδήποτε σημείο της ΕΕ, ενώ μόνο το 1% έχει χρησιμοποιήσει τον αριθμό αυτό. Η κλήση του αριθμού 112, είτε από σταθερό, είτε από κινητό τηλέφωνο, είναι δωρεάν, ενώ ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η δυνατότητα εντοπισμού της θέσης του καλούντος. Η λειτουργία αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική για όσους ταξιδεύουν στο εξωτερικό και δεν γνωρίζουν την ακριβή θέση του ατυχήματος.
Σύμφωνα με την έρευνα της Eurostat, μόνο το 22% των πολιτών της ΕΕ γνωρίζει ότι ο αριθμός κλήσης για τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης σε οποιοδήποτε σημείο της ΕΕ είναι το 112. Tα χαμηλότερα ποσοστά των πολιτών που γνωρίζουν την υπηρεσία 112, σημειώνονται στην Ελλάδα (4%), την Ιταλία και την Αγγλία (6%), στην Κύπρο και τη Μάλτα (11%). Αντιθέτως, τα υψηλότερα ποσοστά σημειώνονται στην Πολωνία, τη Λιθουανία και την Τσεχία (58%, 53% και 52% αντιστοίχως). Σημειώνεται, ωστόσο, ότι στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, όπως και στην Ελλάδα, ο αριθμός 112 προστέθηκε σε προγενέστερους αριθμούς υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, ενώ λίγες είναι οι χώρες στις οποίες το 112 υπήρχε, αρκετές δεκαετίες πριν, ως εθνικός αριθμός κλήσης για υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
Επίσης, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους πολίτες χρειάστηκε να καλέσει έναν αριθμό έκτακτης ανάγκης κατά την τελευταία πενταετία. Το 40% περίπου αυτών των κλήσεων έγινε προς το 112. Δύο στους τρεις συμμετέχοντες στην έρευνα πιστεύουν ότι σήμερα ο κόσμος δεν είναι επαρκώς ενημερωμένος για το 112, ενώ εκεί όπου ο κόσμος αναγνωρίζει το 112 ως εθνικό αριθμό έκτακτης ανάγκης, μόνο το 22% γνωρίζουν ότι μπορούν να καλέσουν τον εν λόγω αριθμό για όλες τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης και από οποιοδήποτε σημείο εντός της ΕΕ.
Επιπλέον, το ποσοστό των ερωτηθέντων που ενημερώθηκαν σχετικά με τον ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης 112 κατά το τελευταίο δωδεκάμηνο κυμαινόταν από 6% στη Δανία και την Ελλάδα έως 56% στην Τσεχία.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογραμμίζει ότι οι εθνικές αρχές των κρατών-μελών πρέπει να μεριμνήσουν ώστε να ενημερώσουν τους πολίτες τους για την πανευρωπαϊκή υπηρεσία 112. Η Επίτροπος, αρμόδια για τις τηλεπικοινωνίες, Βίβιαν Ρέντινγκ, κάλεσε τα κράτη-μέλη να καταστήσουν πλήρως αξιόπιστη την υπηρεσία του 112 παντού στην Ευρώπη και να ξεκινήσουν εκστρατεία ενημέρωσης για το 112. «Ένας αριθμός έκτακτης ανάγκης που λειτουργεί αποτελεσματικά σε ολόκληρη την ΕΕ αποτελεί ζωτικό εργαλείο για την ασφάλεια των συμπολιτών μας. Ειδικά για τους ταξιδιώτες, η προστασία σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης αποτελεί την άλλη όψη της ενιαίας αγοράς και των ελευθεριών που προσφέρει. Οι πολίτες πρέπει να μπορούν να καλούν τον ίδιο αριθμό έκτακτης ανάγκης οπουδήποτε και αν ταξιδεύουν στην Ευρώπη», δήλωσε η κ. Ρέντινγκ.
Τέλος, η Επιτροπή σημειώνει ότι το 112 λειτουργεί σε όλες της χώρες της ΕΕ, πλην της Βουλγαρίας. Από το 1998, η ευρωπαϊκή νομοθεσία υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να μεριμνούν ώστε όλοι οι τελικοί χρήστες των υπηρεσιών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας να μπορούν να καλέσουν τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης ατελώς, χρησιμοποιώντας τον αριθμό 112, ενώ από το 2003, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών υποχρεούνται να διαβιβάζουν στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης τις πληροφορίες για τη θέση του καλούντος, προκειμένου να τους επιτρέψουν τον έγκαιρο εντοπισμό τους. Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή προτείνει να καταστεί το 112 πιο προσπελάσιμο για τους χρήστες με αναπηρίες.
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008
Η ΑΝΤΛΗΣΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΩΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ & ΤΗ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ
Η άντληση εμπειρίας από τη φιλοσοφία δόμησης των ιστορικών κτηρίων ως υπόδειγμα για την ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ & ΤΗ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ, αλλά και ως εργαλείο εξοικονόμησης ενέργειας & ΑΞΙΟΒΙΩΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Τα ιστορικά κτίρια και τα κτίρια της λαϊκής ανώνυμης αρχιτεκτονικής, χαρακτηρίζονται από μια φιλοσοφία “θεοκεντρική” και όχι ανθρωποκεντρική, δηλαδή εγωϊκή, ή market-oriented, έχουν μία υγιή σχέση με το περιβάλλον και εμπεριέχουν ένα πλούσιο υλικό, (τόσο όσον αφορά στα υλικά, όσο και στις μεθοδολογίες-τεχνολογίες), από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε μια απίστευτα μεγάλη εμπειρία γι αυτό που σήμερα αποκαλούμε ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ, ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ, εξοικονόμηση ενέργειαΣ. Τα κτίρια αυτά, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κτίρια χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, τόσο κατά τη φάση κατασκευής τους, όσο και κατά τη φάση λειτουργίας τους, σεβόμενα με τον τρόπο αυτό τη Φύση, (από την οποία αντλούν τις πρώτες ύλες τους), αλλά και το χρήστη, ενώ, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, ότι η κατασκευή τους μιμείται αυτό που αποκαλούμε «Οικονομία της Φύσης».
Η δόμησή τους έχει γίνει με απλές τεχνικές και με τη χρήση απλών, φυσικών, ατοξικών υλικών, για την κατασκευή και ενσωμάτωση των οποίων δεν έχει γίνει υπερεκμετάλλευση των φυσικών αποθεμάτων, καθώς, κατά κανόνα, επιλέχτηκαν επιτόπια υλικά, χωρίς εργοστασιακή επεξεργασία. Τα υλικά αυτά είναι φυτικής ή ζωικής προέλευσης, ή υλικά εδάφους και υπεδάφους, που υπήρχαν εν αφθονία στη φύση, (άχυρο, ξύλο, καλάμι, φυσικές ρητίνες, τρίχες ζώων, χώμα, πηλός, πέτρα, μάρμαρο, κ.ά.), ή υλικά παραγόμενα με απλούς φυσικούς τρόπους, (π.χ. ωμόπλινθος), που για την παραγωγή τους έχουν χρησιμοποιηθεί οι δωρεάν παρεχόμενες από τη Φύση ενέργειες, αν και είναι βέβαιο ότι οι πρόγονοί μας είχαν αναπτύξει υψηλού επιπέδου τεχνολογία και πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούμε και σήμερα ήταν γνωστά.
Επιπλέον, η επανάχρηση των υλικών δομής, ή ανακύκλωση, αποτελεί κατά τους αρχαίους χρόνους σύνηθες φαινόμενο, που γίνεται για την εξοικονόμηση κόπου, χρόνου και χρήματος που απαιτούνται για την παραγωγή των υλικών, τη μεταφορά τους, κλπ., άρα για «Εξοικονόμηση Ενέργειας».
Ενδιαφέρον αποτελεί και το γεγονός ότι τα όργανα και οι μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται στη φάση δόμησης και λειτουργίας των ιστορικών κτιρίων, αλλά και σε άλλες καθημερινές χρήσεις, (μεταφορικά & ανυψωτικά μέσα, κ.ά.), όπως, κριοί, μοχλοί, ατέρμονες κοχλίες, βαρούλκα, πολύσπαστα (τροχαλίες), σφήνες, ηλιακά ρολόγια, κλπ., αποτελούνται από «έξυπνα» συστήματα, που καταναλώνουν ελάχιστη ενέργεια, ή εκμεταλλεύονται τη δωρεάν παρεχόμενη ενέργεια του ήλιου, του αέρα, κλπ.
Σε αντίθεση με αυτή την κατασκευαστική λογική, η δόμηση των σύγχρονων κτιρίων, συχνά δε και η αποκατάσταση των παλαιών, γίνεται με αλόγιστη χρήση των ενεργειακών αποθεμάτων, με υλικά κατά κανόνα «μη καθαρά» και τεχνικές επιβλαβείς και ενεργοβόρες, καθώς, με την ανάπτυξη της Τεχνολογίας και την άρση διαφόρων τεχνικής φύσεως εμποδίων, τα ενεργειακά μεγέθη παύουν να απασχολούν τον άνθρωπο, που νοιώθει κυρίαρχος της Φύσης χάρη στις γνώσεις του και αρχίζει να κατασπαταλά τις διάφορες πλουτοπαραγωγικές πηγές, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον των επόμενων γενεών. Η αλόγιστη αυτή χρήση της ενέργειας οδηγεί στην Ενεργειακή κρίση, που με τη σειρά της οδηγεί στη συνειδητοποίηση, αυτή τη φορά μέσα από τη συγκεκριμένη επιστημονική γνώση του αντικειμένου.
Η βαθύτερη και ενδελεχής μελέτη των υλικών και τεχνικών δόμησης των ιστορικών κτιρίων μπορεί, αφενός να βελτιώσει την υπάρχουσα τεχνογνωσία γύρω από τη μεθοδολογία προστασίας τους και, αφετέρου, να αποτελέσει ένα καλό εργαλείο για την εξοικονόμηση ενέργειας, όσον αφορά στη διαδικασία δόμησης των κατασκευών, (παραγωγή, μεταφορά και ενσωμάτωση υλικών), αλλά και μοχλό ανάπτυξης ενός αειφόρου Πολεοδομικού Σχεδιασμού.
Όπως μας είναι γνωστό, το Κτίριο αποτελεί ανέκαθεν το «Κέλυφος του Ανθρώπου» και κατασκευάζεται με στόχο την προστασία του. Από τα πολύ παλιά χρόνια, καθώς οι συνθήκες ευνοούσαν μια εγγύτερη, πιο εσωτερική σχέση του ανθρώπου με τη Φύση, αφού μάλιστα η επιβίωσή του βρισκόταν σε άμεση συνάρτηση με αυτήν, αναπτύσσεται μέσα του ο Σεβασμός προς τις Ενέργειες και Δυνάμεις της Φύσεως, που συχνά θεοποιεί. Η γνώση που αποκτά σε σχέση με τη δόμηση του Οίκου του είναι εμπειρικοβιωματική, αλλά σ’ ένα βαθμό χάνεται, καθώς ο «νέος», πιο τεχνολογικός τρόπος ζωής, τον απομακρύνει από τη γήινη μήτρα του.
Αν και στα ιστορικά κτίρια γίνεται χρήση υλικών που σήμερα θεωρούμε ευτελή, δεν παραβλέπεται καθόλου το κεφάλαιο “σεισμός”, για την αντιμετώπιση του οποίου χρησιμοποιούνται οριζόντιες ξυλοδεσιές, μεταλλικοί ελκυστήρες, ή άλλες τεχνικές, όπως π.χ. 2ος εσωτερικός Φέρων Οργανισμός, ενώ, οι σοβάδες γίνονται πιο ανθεκτικοί στο σεισμό και στις καιρικές συνθήκες με την ανάμιξη του κονιάματος με τρίχες από ζώα ή άχυρο.
Επιπλέον, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στα υπόσκαφα κτίρια, (Μήλος, Σαντορίνη), που σήμερα αποτελούν υποδείγματα βιοκλιματικής δόμησης, ή στον λόγω της μεγάλης μάζας των τοιχοποιιών υψηλό δείκτη πυραντίστασης, ή στον επιστημονικό χαρακτήρα του ακουστικού σχεδιασμού των κατασκευών που προορίζονταν για θέατρα-ωδεία!
Τέλος, αξίζει να παρατηρήσουμε, με τι σοφία χρησιμοποιείται το κάθε υλικό, ακόμα και το τελευταίο λιθοσύντριμμα, που ενσωματώνεται στην τοιχοποιία από λιθοδομή, ή μεταξύ δαπέδου και ψευδοπατώματος, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό καλύτερη θερμοηχομόνωση/ μείωση του κόπου-χρόνου-χρήματος που απαιτεί η μεταφορά και απόρριψη μπαζών/ αποφυγή ρύπανσης του περιβάλλοντος από την απόρριψη και τη διασπορά σκόνης. Κατ΄ αναλογία, το κενό στις στέγες και στα πατώματα εξασφαλίζει καλή θερμοηχομόνωση, χωρίς τη χρήση ειδικών μονωτικών υλικών, που απαιτούν κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας για την αγορά, κατασκευή και ενσωμάτωσή τους. Ενώ, με τη θεμελίωση πολλών ιστορικών κτιρίων ή και νεολιθικών ακόμη κατοικιών πάνω σε ξύλινες πασσαλώσεις, (π.χ. Κολοσσαίο, Λιμναίες Κατοικίες, κ.ά.), εξασφαλίζονται, όχι μόνο καλύτερες συνθήκες θεμελίωσης, αλλά και πιθανή αδρανοποίηση των γεωπαθογόνων κόμβων, η παραμονή πάνω στους οποίους μπορεί να αποβεί επιβλαβής για τους ζώντες οργανισμούς.
Πέρα από τη χρήση υλικών χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, τα ιστορικά κτίρια εκμεταλλεύονται τον προσανατολισμό για φυσικό φωτισμό και θέρμανση από τον ήλιο, χάρη και στη μεγάλη θερμική μάζα τους, ενώ, με απλές τεχνικές, υποστηρίζεται η λειτουργία τους σαν μεμβρανών εσωκλιματικής ρύθμισης για την εξασφάλιση αερισμού-δροσισμού, χωρίς κατανάλωση ενέργειας.
Και βέβαια, η ίδια λογική ακολουθείται και στο δημόσιο χώρο, όπου οι δρόμοι δε στρώνονται κατά κανόνα με σκληρά υλικά, που αυξάνουν τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, καθώς απορροφούν τεράστιες ποσότητες ηλιακής θερμότητας.
Στα κτίρια αυτά, τίποτα δεν πάει χαμένο, το καθετί μπορεί να έχει μια χρηστική αξία, το κάθε τι είναι άξιο σεβασμού, γιατί είναι ένα κομμάτι από το Σύμπαν. Αυτή είναι και η ύψιστη προσφορά προς τη μάνα γη, αλλά και η ύψιστη Διαισθητική Σοφία.
Σε αντίθεση με τα ιστορικά κτίρια, τα σύγχρονα κτίρια, που κατασκευάζονται από οπλισμένο σκυρόδεμα, εμπεριέχουν αρκετούς κινδύνους, καθώς ο δομικός χάλυβας, προκαλεί μεταβολές στο γήινο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το δε χρησιμοποιούμενο τσιμέντο περιέχει συχνά καρκινογόνα υποπροϊόντα, όπως η τέφρα των υψικαμίνων.
Όπως διαπιστώθηκε από τις πιο πάνω αναφορές, οι ιστορικές κατασκευές πληρούν όλους τους βιοκλιματικούς παράγοντες και είναι απόλυτα εναρμονισμένες με τους φυσικούς νόμους, που εκφράζονται από τα επιστημονικά πεδία της φυσικής και της μηχανικής, ενώ δεν παραμελείται η κάλυψη της κοινωνικής ανάγκης, αλλά και η ποιητική του δομημένου χώρου. Αυτό υποδηλώνει τη βαθύτατη σχέση με το αντικείμενο, την ένωση υποκειμένου-αντικειμένου και την εσωτερική γνώση του κτίστορα, αλλά και του κτήτορα.
Πέρα από αυτά, από τη μελέτη της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και της θέσης του ευρύτερου χώρου οικοδόμησης των Αρχαίων Ελληνικών, αλλά και Βυζαντινών Ναών, καθώς και τη διερεύνηση διάταξης και προσανατολισμού τους, διαπιστώνεται η άριστη αρχιτεκτονική σύλληψη και η άριστη γνώση για τη χωροθέτηση σε περιβάλλον που εξασφάλιζε, όχι μόνο την εκμετάλλευση στο έπακρο του άμεσου ηλιακού κέρδους, αλλά και την ασφάλεια, την απομόνωση και την ένωση με το θείο.
Ήδη, στις Ιερές Βέδες, διαπιστώνεται η προτροπή, κατά τη σχεδίαση ενός κτίσματος, να γίνεται η τοποθέτηση στο χώρο κατά τρόπο τέτοιο, ώστε να επιτυγχάνεται η «αξιοποίηση των ιδιοτήτων του Φυσικού Νόμου». Για τον ίδιο λόγο, κατά την Πολεοδόμηση μιας έκτασης, τα Ιερά Βιβλία ορίζουν ότι πρέπει να προβλέπεται ώστε, ένα σωστά μοιρασμένο ποσοστό γης να μένει ακάλυπτο από σκληρά υλικά, να είναι δηλαδή χώμα ή πράσινο, ώστε ο άνθρωπος να ζει σε άμεση επαφή με τη μητέρα γη που τον γεννά, τον δονεί και τον τρέφει.
Σήμερα, η μείωση των αποθεμάτων των φυσικών πόρων, η ανάγκη εξοικονόμησης ενέργειας ορυκτών καυσίμων, η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και εξασφάλισης υγιεινής στη δόμηση, επαναφέρουν τα παλαιά υλικά και κυρίως την ωμή και ψημένη άργιλο στο διεθνές προσκήνιο, ενώ υπάρχει αναζήτηση του ορθού για τη χρήση φυσικών υλικών, ή και υλικών που παράγονται από φυσικές πρώτες ύλες, με τρόπους απλούς και με τη μικρότερη δυνατή επεξεργασία, καθώς η χρήση τεχνικών απλών και παραδοσιακών μπορεί να αποτρέψει την εξάρτησή μας από μια υπερανεπτυγμένη Τεχνολογία.
Το ζητούμενο είναι να αφομοιώσουμε την ουσία και να αναχθούμε στην “καρδιά του προβλήματος”, καθώς κανείς δε δικαιούται να καταναλώνει κάτι που δεν μπορεί να αναπαραγάγει.
Τα ιστορικά κτίρια και τα κτίρια της λαϊκής ανώνυμης αρχιτεκτονικής, χαρακτηρίζονται από μια φιλοσοφία “θεοκεντρική” και όχι ανθρωποκεντρική, δηλαδή εγωϊκή, ή market-oriented, έχουν μία υγιή σχέση με το περιβάλλον και εμπεριέχουν ένα πλούσιο υλικό, (τόσο όσον αφορά στα υλικά, όσο και στις μεθοδολογίες-τεχνολογίες), από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε μια απίστευτα μεγάλη εμπειρία γι αυτό που σήμερα αποκαλούμε ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ, ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ, εξοικονόμηση ενέργειαΣ. Τα κτίρια αυτά, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κτίρια χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, τόσο κατά τη φάση κατασκευής τους, όσο και κατά τη φάση λειτουργίας τους, σεβόμενα με τον τρόπο αυτό τη Φύση, (από την οποία αντλούν τις πρώτες ύλες τους), αλλά και το χρήστη, ενώ, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, ότι η κατασκευή τους μιμείται αυτό που αποκαλούμε «Οικονομία της Φύσης».
Η δόμησή τους έχει γίνει με απλές τεχνικές και με τη χρήση απλών, φυσικών, ατοξικών υλικών, για την κατασκευή και ενσωμάτωση των οποίων δεν έχει γίνει υπερεκμετάλλευση των φυσικών αποθεμάτων, καθώς, κατά κανόνα, επιλέχτηκαν επιτόπια υλικά, χωρίς εργοστασιακή επεξεργασία. Τα υλικά αυτά είναι φυτικής ή ζωικής προέλευσης, ή υλικά εδάφους και υπεδάφους, που υπήρχαν εν αφθονία στη φύση, (άχυρο, ξύλο, καλάμι, φυσικές ρητίνες, τρίχες ζώων, χώμα, πηλός, πέτρα, μάρμαρο, κ.ά.), ή υλικά παραγόμενα με απλούς φυσικούς τρόπους, (π.χ. ωμόπλινθος), που για την παραγωγή τους έχουν χρησιμοποιηθεί οι δωρεάν παρεχόμενες από τη Φύση ενέργειες, αν και είναι βέβαιο ότι οι πρόγονοί μας είχαν αναπτύξει υψηλού επιπέδου τεχνολογία και πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούμε και σήμερα ήταν γνωστά.
Επιπλέον, η επανάχρηση των υλικών δομής, ή ανακύκλωση, αποτελεί κατά τους αρχαίους χρόνους σύνηθες φαινόμενο, που γίνεται για την εξοικονόμηση κόπου, χρόνου και χρήματος που απαιτούνται για την παραγωγή των υλικών, τη μεταφορά τους, κλπ., άρα για «Εξοικονόμηση Ενέργειας».
Ενδιαφέρον αποτελεί και το γεγονός ότι τα όργανα και οι μηχανισμοί που χρησιμοποιούνται στη φάση δόμησης και λειτουργίας των ιστορικών κτιρίων, αλλά και σε άλλες καθημερινές χρήσεις, (μεταφορικά & ανυψωτικά μέσα, κ.ά.), όπως, κριοί, μοχλοί, ατέρμονες κοχλίες, βαρούλκα, πολύσπαστα (τροχαλίες), σφήνες, ηλιακά ρολόγια, κλπ., αποτελούνται από «έξυπνα» συστήματα, που καταναλώνουν ελάχιστη ενέργεια, ή εκμεταλλεύονται τη δωρεάν παρεχόμενη ενέργεια του ήλιου, του αέρα, κλπ.
Σε αντίθεση με αυτή την κατασκευαστική λογική, η δόμηση των σύγχρονων κτιρίων, συχνά δε και η αποκατάσταση των παλαιών, γίνεται με αλόγιστη χρήση των ενεργειακών αποθεμάτων, με υλικά κατά κανόνα «μη καθαρά» και τεχνικές επιβλαβείς και ενεργοβόρες, καθώς, με την ανάπτυξη της Τεχνολογίας και την άρση διαφόρων τεχνικής φύσεως εμποδίων, τα ενεργειακά μεγέθη παύουν να απασχολούν τον άνθρωπο, που νοιώθει κυρίαρχος της Φύσης χάρη στις γνώσεις του και αρχίζει να κατασπαταλά τις διάφορες πλουτοπαραγωγικές πηγές, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον των επόμενων γενεών. Η αλόγιστη αυτή χρήση της ενέργειας οδηγεί στην Ενεργειακή κρίση, που με τη σειρά της οδηγεί στη συνειδητοποίηση, αυτή τη φορά μέσα από τη συγκεκριμένη επιστημονική γνώση του αντικειμένου.
Η βαθύτερη και ενδελεχής μελέτη των υλικών και τεχνικών δόμησης των ιστορικών κτιρίων μπορεί, αφενός να βελτιώσει την υπάρχουσα τεχνογνωσία γύρω από τη μεθοδολογία προστασίας τους και, αφετέρου, να αποτελέσει ένα καλό εργαλείο για την εξοικονόμηση ενέργειας, όσον αφορά στη διαδικασία δόμησης των κατασκευών, (παραγωγή, μεταφορά και ενσωμάτωση υλικών), αλλά και μοχλό ανάπτυξης ενός αειφόρου Πολεοδομικού Σχεδιασμού.
Όπως μας είναι γνωστό, το Κτίριο αποτελεί ανέκαθεν το «Κέλυφος του Ανθρώπου» και κατασκευάζεται με στόχο την προστασία του. Από τα πολύ παλιά χρόνια, καθώς οι συνθήκες ευνοούσαν μια εγγύτερη, πιο εσωτερική σχέση του ανθρώπου με τη Φύση, αφού μάλιστα η επιβίωσή του βρισκόταν σε άμεση συνάρτηση με αυτήν, αναπτύσσεται μέσα του ο Σεβασμός προς τις Ενέργειες και Δυνάμεις της Φύσεως, που συχνά θεοποιεί. Η γνώση που αποκτά σε σχέση με τη δόμηση του Οίκου του είναι εμπειρικοβιωματική, αλλά σ’ ένα βαθμό χάνεται, καθώς ο «νέος», πιο τεχνολογικός τρόπος ζωής, τον απομακρύνει από τη γήινη μήτρα του.
Αν και στα ιστορικά κτίρια γίνεται χρήση υλικών που σήμερα θεωρούμε ευτελή, δεν παραβλέπεται καθόλου το κεφάλαιο “σεισμός”, για την αντιμετώπιση του οποίου χρησιμοποιούνται οριζόντιες ξυλοδεσιές, μεταλλικοί ελκυστήρες, ή άλλες τεχνικές, όπως π.χ. 2ος εσωτερικός Φέρων Οργανισμός, ενώ, οι σοβάδες γίνονται πιο ανθεκτικοί στο σεισμό και στις καιρικές συνθήκες με την ανάμιξη του κονιάματος με τρίχες από ζώα ή άχυρο.
Επιπλέον, θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στα υπόσκαφα κτίρια, (Μήλος, Σαντορίνη), που σήμερα αποτελούν υποδείγματα βιοκλιματικής δόμησης, ή στον λόγω της μεγάλης μάζας των τοιχοποιιών υψηλό δείκτη πυραντίστασης, ή στον επιστημονικό χαρακτήρα του ακουστικού σχεδιασμού των κατασκευών που προορίζονταν για θέατρα-ωδεία!
Τέλος, αξίζει να παρατηρήσουμε, με τι σοφία χρησιμοποιείται το κάθε υλικό, ακόμα και το τελευταίο λιθοσύντριμμα, που ενσωματώνεται στην τοιχοποιία από λιθοδομή, ή μεταξύ δαπέδου και ψευδοπατώματος, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό καλύτερη θερμοηχομόνωση/ μείωση του κόπου-χρόνου-χρήματος που απαιτεί η μεταφορά και απόρριψη μπαζών/ αποφυγή ρύπανσης του περιβάλλοντος από την απόρριψη και τη διασπορά σκόνης. Κατ΄ αναλογία, το κενό στις στέγες και στα πατώματα εξασφαλίζει καλή θερμοηχομόνωση, χωρίς τη χρήση ειδικών μονωτικών υλικών, που απαιτούν κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας για την αγορά, κατασκευή και ενσωμάτωσή τους. Ενώ, με τη θεμελίωση πολλών ιστορικών κτιρίων ή και νεολιθικών ακόμη κατοικιών πάνω σε ξύλινες πασσαλώσεις, (π.χ. Κολοσσαίο, Λιμναίες Κατοικίες, κ.ά.), εξασφαλίζονται, όχι μόνο καλύτερες συνθήκες θεμελίωσης, αλλά και πιθανή αδρανοποίηση των γεωπαθογόνων κόμβων, η παραμονή πάνω στους οποίους μπορεί να αποβεί επιβλαβής για τους ζώντες οργανισμούς.
Πέρα από τη χρήση υλικών χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, τα ιστορικά κτίρια εκμεταλλεύονται τον προσανατολισμό για φυσικό φωτισμό και θέρμανση από τον ήλιο, χάρη και στη μεγάλη θερμική μάζα τους, ενώ, με απλές τεχνικές, υποστηρίζεται η λειτουργία τους σαν μεμβρανών εσωκλιματικής ρύθμισης για την εξασφάλιση αερισμού-δροσισμού, χωρίς κατανάλωση ενέργειας.
Και βέβαια, η ίδια λογική ακολουθείται και στο δημόσιο χώρο, όπου οι δρόμοι δε στρώνονται κατά κανόνα με σκληρά υλικά, που αυξάνουν τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, καθώς απορροφούν τεράστιες ποσότητες ηλιακής θερμότητας.
Στα κτίρια αυτά, τίποτα δεν πάει χαμένο, το καθετί μπορεί να έχει μια χρηστική αξία, το κάθε τι είναι άξιο σεβασμού, γιατί είναι ένα κομμάτι από το Σύμπαν. Αυτή είναι και η ύψιστη προσφορά προς τη μάνα γη, αλλά και η ύψιστη Διαισθητική Σοφία.
Σε αντίθεση με τα ιστορικά κτίρια, τα σύγχρονα κτίρια, που κατασκευάζονται από οπλισμένο σκυρόδεμα, εμπεριέχουν αρκετούς κινδύνους, καθώς ο δομικός χάλυβας, προκαλεί μεταβολές στο γήινο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το δε χρησιμοποιούμενο τσιμέντο περιέχει συχνά καρκινογόνα υποπροϊόντα, όπως η τέφρα των υψικαμίνων.
Όπως διαπιστώθηκε από τις πιο πάνω αναφορές, οι ιστορικές κατασκευές πληρούν όλους τους βιοκλιματικούς παράγοντες και είναι απόλυτα εναρμονισμένες με τους φυσικούς νόμους, που εκφράζονται από τα επιστημονικά πεδία της φυσικής και της μηχανικής, ενώ δεν παραμελείται η κάλυψη της κοινωνικής ανάγκης, αλλά και η ποιητική του δομημένου χώρου. Αυτό υποδηλώνει τη βαθύτατη σχέση με το αντικείμενο, την ένωση υποκειμένου-αντικειμένου και την εσωτερική γνώση του κτίστορα, αλλά και του κτήτορα.
Πέρα από αυτά, από τη μελέτη της αρχιτεκτονικής σύνθεσης και της θέσης του ευρύτερου χώρου οικοδόμησης των Αρχαίων Ελληνικών, αλλά και Βυζαντινών Ναών, καθώς και τη διερεύνηση διάταξης και προσανατολισμού τους, διαπιστώνεται η άριστη αρχιτεκτονική σύλληψη και η άριστη γνώση για τη χωροθέτηση σε περιβάλλον που εξασφάλιζε, όχι μόνο την εκμετάλλευση στο έπακρο του άμεσου ηλιακού κέρδους, αλλά και την ασφάλεια, την απομόνωση και την ένωση με το θείο.
Ήδη, στις Ιερές Βέδες, διαπιστώνεται η προτροπή, κατά τη σχεδίαση ενός κτίσματος, να γίνεται η τοποθέτηση στο χώρο κατά τρόπο τέτοιο, ώστε να επιτυγχάνεται η «αξιοποίηση των ιδιοτήτων του Φυσικού Νόμου». Για τον ίδιο λόγο, κατά την Πολεοδόμηση μιας έκτασης, τα Ιερά Βιβλία ορίζουν ότι πρέπει να προβλέπεται ώστε, ένα σωστά μοιρασμένο ποσοστό γης να μένει ακάλυπτο από σκληρά υλικά, να είναι δηλαδή χώμα ή πράσινο, ώστε ο άνθρωπος να ζει σε άμεση επαφή με τη μητέρα γη που τον γεννά, τον δονεί και τον τρέφει.
Σήμερα, η μείωση των αποθεμάτων των φυσικών πόρων, η ανάγκη εξοικονόμησης ενέργειας ορυκτών καυσίμων, η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και εξασφάλισης υγιεινής στη δόμηση, επαναφέρουν τα παλαιά υλικά και κυρίως την ωμή και ψημένη άργιλο στο διεθνές προσκήνιο, ενώ υπάρχει αναζήτηση του ορθού για τη χρήση φυσικών υλικών, ή και υλικών που παράγονται από φυσικές πρώτες ύλες, με τρόπους απλούς και με τη μικρότερη δυνατή επεξεργασία, καθώς η χρήση τεχνικών απλών και παραδοσιακών μπορεί να αποτρέψει την εξάρτησή μας από μια υπερανεπτυγμένη Τεχνολογία.
Το ζητούμενο είναι να αφομοιώσουμε την ουσία και να αναχθούμε στην “καρδιά του προβλήματος”, καθώς κανείς δε δικαιούται να καταναλώνει κάτι που δεν μπορεί να αναπαραγάγει.
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008
ΑΣΩΠΟΣ & ΕΞΑΣΘΕΝΕΣ ΧΡΩΜΙΟ
Τι είναι ακριβώς το εξασθενές χρώμιο;
Το εξασθενές χρώμιο είναι ένα άτομο χρωμίου, με έξι σθένη, δηλαδή έξι παραπάνω πρωτόνια (CrVI). Η πιο συνηθισμένη μορφή εμφάνισης του χρωμίου είναι το τρισθενές χρώμιο (CrIII). Το τρισθενές χρώμιο δεν είναι επικίνδυνο, μέχρι κάποιες συγκεντρώσεις βεβαίως, μάλιστα είναι απαραίτητο και για την ανθρώπινη δίαιτα. Το τρισθενές χρώμιο όμως δεν διαλύεται συνήθως και είναι αρκετά σταθερό. Απεναντίας, το εξασθενές χρώμιο είναι πάρα πολύ κινητικό, δεν προσροφείται εύκολα στο γεωπεριβάλλον και είναι τοξικό.
Τι προβλήματα υγείας προκαλεί το εξασθενές χρώμιο;
Θεωρείται καρκινογόνο. Ειδικά, μέσω της αναπνοής προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων. Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος για τους εργάτες που δουλεύουν σε βιομηχανίες που χρησιμοποιούν χρώμιο, κυρίως λόγω των αιωρούμενων σωματιδίων. Βεβαίως, δεν λείπουν και άλλες μικρότερες αρνητικές επιδράσεις, όπως η δερματίτιδα κ.λπ. Αλλά και μέσω του νερού είναι επικίνδυνο. Σε πειράματα στις ΗΠΑ, χορηγήθηκε νερό με εξασθενές χρώμιο σε ποντίκια, τα οποία εμφάνισαν όγκους. Στο πόσιμο νερό θεωρείται ότι δεν πρέπει να ανιχνεύεται καθόλου. Μια ανεξάρτητη αμερικανική περιβαλλοντική αρχή το Office of Environmental Health Hazard Assessment (OEHHA) σημειώνει ότι η συγκέντρωση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,2 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Σε ποιες βιομηχανίες χρησιμοποιείται το χρώμιο ;
Χρώμιο και εξασθενές χρώμιο, με διάφορες μορφές, χρησιμοποιούνται κυρίως σε διάφορες βαφές, γιατί δίνουν ωραίο χρώμα, είτε ως σκληρυντικά και αντιδιαβρωτικά. Επομένως, μονάδες που ασχολούνται με βαφές υφασμάτων και χρώματα κάθε είδους, χρωστικές ουσίες για φωτογραφίες, μελάνια, βαφές δερμάτων και βυρσοδεψεία, πλαστικά, σκληρυντικά ατσαλιού, επικαλύψεις ξύλου, αντισκωριακά και κάθε είδους στρώματα προστασίας μετάλλου σε μεταλλουργεία, μπορούν να χρησιμοποιούν χρώμιο. Στις ΗΠΑ, έχει ήδη απαγορευθεί η χρήση του σε πολλές εργασίες, όπως για παράδειγμα ως αντιδιαβρωτικό.
Η περίπτωση του Ασωπού είναι από τις ξεχωριστές…
Βεβαίως. Δυστυχώς για τους κατοίκους της περιοχής δεν συναντάς συχνά τόσο μεγάλη ρύπανση. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι σε κανονικές συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος το Cr VI γίνεται Cr III, ειδικά με την παρουσία οργανικού υλικού. Εδώ βλέπουμε ότι δεν μετατρέπεται ή δεν μετατρέπεται όλο. Αυτό ίσως σημαίνει τεράστια ρύπανση που ίσως συνδέεται με την σημαντική παρουσία διοξειδίου του μαγγανίου και γενικότερα έντονων συνθηκών οξείδωσης στο γεωπεριβάλλον. Πρέπει να ερευνηθεί και η περίπτωση απ’ ευθείας διάθεσης του εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια ύδατα, μέσω πηγαδιών ή υπόγειων αγωγών.
Το εξασθενές χρώμιο είναι ένα άτομο χρωμίου, με έξι σθένη, δηλαδή έξι παραπάνω πρωτόνια (CrVI). Η πιο συνηθισμένη μορφή εμφάνισης του χρωμίου είναι το τρισθενές χρώμιο (CrIII). Το τρισθενές χρώμιο δεν είναι επικίνδυνο, μέχρι κάποιες συγκεντρώσεις βεβαίως, μάλιστα είναι απαραίτητο και για την ανθρώπινη δίαιτα. Το τρισθενές χρώμιο όμως δεν διαλύεται συνήθως και είναι αρκετά σταθερό. Απεναντίας, το εξασθενές χρώμιο είναι πάρα πολύ κινητικό, δεν προσροφείται εύκολα στο γεωπεριβάλλον και είναι τοξικό.
Τι προβλήματα υγείας προκαλεί το εξασθενές χρώμιο;
Θεωρείται καρκινογόνο. Ειδικά, μέσω της αναπνοής προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων. Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος για τους εργάτες που δουλεύουν σε βιομηχανίες που χρησιμοποιούν χρώμιο, κυρίως λόγω των αιωρούμενων σωματιδίων. Βεβαίως, δεν λείπουν και άλλες μικρότερες αρνητικές επιδράσεις, όπως η δερματίτιδα κ.λπ. Αλλά και μέσω του νερού είναι επικίνδυνο. Σε πειράματα στις ΗΠΑ, χορηγήθηκε νερό με εξασθενές χρώμιο σε ποντίκια, τα οποία εμφάνισαν όγκους. Στο πόσιμο νερό θεωρείται ότι δεν πρέπει να ανιχνεύεται καθόλου. Μια ανεξάρτητη αμερικανική περιβαλλοντική αρχή το Office of Environmental Health Hazard Assessment (OEHHA) σημειώνει ότι η συγκέντρωση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,2 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Σε ποιες βιομηχανίες χρησιμοποιείται το χρώμιο ;
Χρώμιο και εξασθενές χρώμιο, με διάφορες μορφές, χρησιμοποιούνται κυρίως σε διάφορες βαφές, γιατί δίνουν ωραίο χρώμα, είτε ως σκληρυντικά και αντιδιαβρωτικά. Επομένως, μονάδες που ασχολούνται με βαφές υφασμάτων και χρώματα κάθε είδους, χρωστικές ουσίες για φωτογραφίες, μελάνια, βαφές δερμάτων και βυρσοδεψεία, πλαστικά, σκληρυντικά ατσαλιού, επικαλύψεις ξύλου, αντισκωριακά και κάθε είδους στρώματα προστασίας μετάλλου σε μεταλλουργεία, μπορούν να χρησιμοποιούν χρώμιο. Στις ΗΠΑ, έχει ήδη απαγορευθεί η χρήση του σε πολλές εργασίες, όπως για παράδειγμα ως αντιδιαβρωτικό.
Η περίπτωση του Ασωπού είναι από τις ξεχωριστές…
Βεβαίως. Δυστυχώς για τους κατοίκους της περιοχής δεν συναντάς συχνά τόσο μεγάλη ρύπανση. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι σε κανονικές συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος το Cr VI γίνεται Cr III, ειδικά με την παρουσία οργανικού υλικού. Εδώ βλέπουμε ότι δεν μετατρέπεται ή δεν μετατρέπεται όλο. Αυτό ίσως σημαίνει τεράστια ρύπανση που ίσως συνδέεται με την σημαντική παρουσία διοξειδίου του μαγγανίου και γενικότερα έντονων συνθηκών οξείδωσης στο γεωπεριβάλλον. Πρέπει να ερευνηθεί και η περίπτωση απ’ ευθείας διάθεσης του εξασθενούς χρωμίου στα υπόγεια ύδατα, μέσω πηγαδιών ή υπόγειων αγωγών.
ΣΟΛΑΡ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
9-11 ΜΑΙΟΥ 2008
Τριήμερο εκδηλώσεων του Σ.ΟΛ.ΑΡ. στην ΛάρισαΛεπτομέρειες και αναλυτικό πρόγραμμα ,σύντομα, απο τον Βαγγέλη Κατσαρό katsarev@otenet.gr
15-16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008
Θεμελίωση του πρώτου βιοκλιματικού ορειβατικού καταφυγίου στην Ευρώπη,στην ΛΑΙΣΤΑ Ζαγορίου,με παράλληλες πολιτιστικές εκδηλώσεις,ορειβασία,κλπ !Πληροφορίες στο τηλ.2103243782
Τριήμερο εκδηλώσεων του Σ.ΟΛ.ΑΡ. στην ΛάρισαΛεπτομέρειες και αναλυτικό πρόγραμμα ,σύντομα, απο τον Βαγγέλη Κατσαρό katsarev@otenet.gr
15-16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008
Θεμελίωση του πρώτου βιοκλιματικού ορειβατικού καταφυγίου στην Ευρώπη,στην ΛΑΙΣΤΑ Ζαγορίου,με παράλληλες πολιτιστικές εκδηλώσεις,ορειβασία,κλπ !Πληροφορίες στο τηλ.2103243782
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Ο.(υποτίθεται...)ΑΘΗΝΩΝ-ΠΑΤΡΩΝ
ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΔΙΟΔΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Ο.(υποτίθεται...)ΑΘΗΝΩΝ-ΠΑΤΡΩΝ
Οι ξένοι δεν πληρώνουν, βάσει νομοθεσίας της Ε.Ε., καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμία προδιαγραφή για εθνικό οδικό δίκτυο». Αυτή ήταν η εμπρηστική, αλλά και πολύ λογική, συνάμα, δήλωση του νομάρχη Αχαΐας Δημήτρη Κατσικόπουλου, μετά τη συμβολική κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στα διόδιατου Ρίου. Μερικές μέρες νωρίτερα, φορείς του νομού είχαν επισκεφθεί τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ για να του εκθέσουν το πρόβλημα της τριτοκοσμικής «Νέας Εθνικής Κορίνθου - Πατρών» (αλήθεια, ο χαρακτηρισμός «νέα» είναι διαχρονικός;). Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος δήλωσε ότι «ο υπουργός ήταν μη ενημερωμένος για την τραγική κατάσταση της εθνικής οδού Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου». Ωστόσο, «ο κ. Σουφλιάς εξεμάνη όταν του είπα ότι έχει έλλειμμαπληροφόρησης για την κατάσταση του δρόμου».Για να βοηθήσουμε τον υπουργό να κατανοήσει προς τι όλη αυτή η φασαρία, αναζητήσαμε την επίμαχη ευρωπαϊκή οδηγία βάσει της οποίας θεμελιώνεται η άρνηση πληρωμής διοδίων στον συγκεκριμένο δρόμο: πρόκειται για την 1999/62/EC, «περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής», η οποία θέτει το νομικό πλαίσιο για τα τέλη χρήσης εθνικών δρόμων από εμπορικά οχήματα. Στους γενικούς όρους της οδηγίας προβλέπονται επίσης «οι συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνταιαπό τις χώρες - μέλη, εφόσον επιθυμούν να θεσπίσουν διόδια σε μία οδό».Ο ορισμός της έννοιας του δρόμου για τη διέλευση του οποίου παρέχεται στα κράτη η δυνατότητα να επιβάλουν την πληρωμή διοδίων είναι σαφής: «Διόδια και τέλη χρήσης επιβάλλονται μόνο στους χρήστες αυτοκινητοδρόμων ή άλλων οδών με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, όταν οι οδοί αυτές έχουν χαρακτηριστικά ανάλογα προς τα χαρακτηριστικά των αυτοκινητοδρόμων,καθώς και στους χρήστες γεφυρών, σηράγγων και ορεινών διαβάσεων». Ως αυτοκινητόδρομος ορίζεται «κάθε οδός που διαθέτει για τις δύο κατευθύνσεις της κυκλοφορίας διακεκριμένα οδοστρώματα τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους είτε με διαχωριστική νησίδα, που δεν προορίζεται για την κυκλοφορία, είτε, κατ' εξαίρεση, με άλλα μέσα». Επίσης, «δεν διασταυρώνεται στο ίδιο επίπεδο με άλλη οδό, με σιδηροδρομική ή τροχιοδρομική γραμμή ή με λωρίδα για πεζούς» (αυτό που ονομάζουμε «κλειστός αυτοκινητόδρομος»).Υπενθυμίζουμε ότι από τα 141 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Κόρινθο από την Πάτρα, τα περισσότερα διανύονται με μία λωρίδα κυκλοφορίας (και... μισή βοηθητική), χωρίς την ύπαρξη νησίδας και χωρίς φωτισμό το βράδυ!Σύμφωνα με τον νομάρχη Αχαΐας, οι υπάλληλοι των διοδίων είναι ενήμεροι για το πρόβλημα και δεν φέρνουν καμία αντίρρηση στους υποψιασμένους οδηγούς που επικαλούνται την ευρωπαϊκή διάταξη για να μην πληρώσουν, σηκώνοντας αδιαμαρτύρητα τις μπάρες για να περάσουν. Πηγές από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ υποστηρίζουν ότι τους αρμόδιους τους έχουν ζώσει τα φίδια εξαιτίας τηςολοένα και μεγαλύτερης αμφισβήτησης που εκδηλώνεται ως προς τη νομιμότητα της είσπραξης του τέλους διοδίων.Βοηθήστε κι εσείς να πολλαπλασιαστεί η αμφισβήτηση, αρνηθείτε να πληρώσετε διόδια στην Κορίνθου - Πατρών και διαδώστε την ύπαρξη αυτού του δικαιώματος!
«Καλούμε τον κόσμο να μην πληρώνει τα διόδια για να χρησιμοποιεί αυτό το δρόμο! Οι ξένοι δεν πληρώνουν, βάσει νομοθεσίας της Ε.Ε., καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμία προδιαγραφή για εθνικό οδικό δίκτυο». Αυτή ήταν η εμπρηστική, αλλά και πολύ λογική, συνάμα, δήλωση του νομάρχη Αχαΐας Δημήτρη Κατσικόπουλου, μετά τη συμβολική κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στα διόδιατου Ρίου. Μερικές μέρες νωρίτερα, φορείς του νομού είχαν επισκεφθεί τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ για να του εκθέσουν το πρόβλημα της τριτοκοσμικής «Νέας Εθνικής Κορίνθου - Πατρών» (αλήθεια, ο χαρακτηρισμός «νέα» είναι διαχρονικός;). Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος δήλωσε ότι «ο υπουργός ήταν μη ενημερωμένος για την τραγική κατάσταση της εθνικής οδού Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου». Ωστόσο, «ο κ. Σουφλιάς εξεμάνη όταν του είπα ότι έχει έλλειμμαπληροφόρησης για την κατάσταση του δρόμου».Για να βοηθήσουμε τον υπουργό να κατανοήσει προς τι όλη αυτή η φασαρία, αναζητήσαμε την επίμαχη ευρωπαϊκή οδηγία βάσει της οποίας θεμελιώνεται η άρνηση πληρωμής διοδίων στον συγκεκριμένο δρόμο: πρόκειται για την 1999/62/EC, «περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής», η οποία θέτει το νομικό πλαίσιο για τα τέλη χρήσης εθνικών δρόμων από εμπορικά οχήματα. Στους γενικούς όρους της οδηγίας προβλέπονται επίσης «οι συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνταιαπό τις χώρες - μέλη, εφόσον επιθυμούν να θεσπίσουν διόδια σε μία οδό».Ο ορισμός της έννοιας του δρόμου για τη διέλευση του οποίου παρέχεται στα κράτη η δυνατότητα να επιβάλουν την πληρωμή διοδίων είναι σαφής: «Διόδια και τέλη χρήσης επιβάλλονται μόνο στους χρήστες αυτοκινητοδρόμων ή άλλων οδών με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, όταν οι οδοί αυτές έχουν χαρακτηριστικά ανάλογα προς τα χαρακτηριστικά των αυτοκινητοδρόμων,καθώς και στους χρήστες γεφυρών, σηράγγων και ορεινών διαβάσεων». Ως αυτοκινητόδρομος ορίζεται «κάθε οδός που διαθέτει για τις δύο κατευθύνσεις της κυκλοφορίας διακεκριμένα οδοστρώματα τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους είτε με διαχωριστική νησίδα, που δεν προορίζεται για την κυκλοφορία, είτε, κατ' εξαίρεση, με άλλα μέσα». Επίσης, «δεν διασταυρώνεται στο ίδιο επίπεδο με άλλη οδό, με σιδηροδρομική ή τροχιοδρομική γραμμή ή με λωρίδα για πεζούς» (αυτό που ονομάζουμε «κλειστός αυτοκινητόδρομος»).Υπενθυμίζουμε ότι από τα 141 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Κόρινθο από την Πάτρα, τα περισσότερα διανύονται με μία λωρίδα κυκλοφορίας (και... μισή βοηθητική), χωρίς την ύπαρξη νησίδας και χωρίς φωτισμό το βράδυ!Σύμφωνα με τον νομάρχη Αχαΐας, οι υπάλληλοι των διοδίων είναι ενήμεροι για το πρόβλημα και δεν φέρνουν καμία αντίρρηση στους υποψιασμένους οδηγούς που επικαλούνται την ευρωπαϊκή διάταξη για να μην πληρώσουν, σηκώνοντας αδιαμαρτύρητα τις μπάρες για να περάσουν. Πηγές από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ υποστηρίζουν ότι τους αρμόδιους τους έχουν ζώσει τα φίδια εξαιτίας τηςολοένα και μεγαλύτερης αμφισβήτησης που εκδηλώνεται ως προς τη νομιμότητα της είσπραξης του τέλους διοδίων.Βοηθήστε κι εσείς να πολλαπλασιαστεί η αμφισβήτηση, αρνηθείτε να πληρώσετε διόδια στην Κορίνθου - Πατρών και διαδώστε την ύπαρξη αυτού του δικαιώματος!
Οι ξένοι δεν πληρώνουν, βάσει νομοθεσίας της Ε.Ε., καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμία προδιαγραφή για εθνικό οδικό δίκτυο». Αυτή ήταν η εμπρηστική, αλλά και πολύ λογική, συνάμα, δήλωση του νομάρχη Αχαΐας Δημήτρη Κατσικόπουλου, μετά τη συμβολική κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στα διόδιατου Ρίου. Μερικές μέρες νωρίτερα, φορείς του νομού είχαν επισκεφθεί τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ για να του εκθέσουν το πρόβλημα της τριτοκοσμικής «Νέας Εθνικής Κορίνθου - Πατρών» (αλήθεια, ο χαρακτηρισμός «νέα» είναι διαχρονικός;). Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος δήλωσε ότι «ο υπουργός ήταν μη ενημερωμένος για την τραγική κατάσταση της εθνικής οδού Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου». Ωστόσο, «ο κ. Σουφλιάς εξεμάνη όταν του είπα ότι έχει έλλειμμαπληροφόρησης για την κατάσταση του δρόμου».Για να βοηθήσουμε τον υπουργό να κατανοήσει προς τι όλη αυτή η φασαρία, αναζητήσαμε την επίμαχη ευρωπαϊκή οδηγία βάσει της οποίας θεμελιώνεται η άρνηση πληρωμής διοδίων στον συγκεκριμένο δρόμο: πρόκειται για την 1999/62/EC, «περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής», η οποία θέτει το νομικό πλαίσιο για τα τέλη χρήσης εθνικών δρόμων από εμπορικά οχήματα. Στους γενικούς όρους της οδηγίας προβλέπονται επίσης «οι συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνταιαπό τις χώρες - μέλη, εφόσον επιθυμούν να θεσπίσουν διόδια σε μία οδό».Ο ορισμός της έννοιας του δρόμου για τη διέλευση του οποίου παρέχεται στα κράτη η δυνατότητα να επιβάλουν την πληρωμή διοδίων είναι σαφής: «Διόδια και τέλη χρήσης επιβάλλονται μόνο στους χρήστες αυτοκινητοδρόμων ή άλλων οδών με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, όταν οι οδοί αυτές έχουν χαρακτηριστικά ανάλογα προς τα χαρακτηριστικά των αυτοκινητοδρόμων,καθώς και στους χρήστες γεφυρών, σηράγγων και ορεινών διαβάσεων». Ως αυτοκινητόδρομος ορίζεται «κάθε οδός που διαθέτει για τις δύο κατευθύνσεις της κυκλοφορίας διακεκριμένα οδοστρώματα τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους είτε με διαχωριστική νησίδα, που δεν προορίζεται για την κυκλοφορία, είτε, κατ' εξαίρεση, με άλλα μέσα». Επίσης, «δεν διασταυρώνεται στο ίδιο επίπεδο με άλλη οδό, με σιδηροδρομική ή τροχιοδρομική γραμμή ή με λωρίδα για πεζούς» (αυτό που ονομάζουμε «κλειστός αυτοκινητόδρομος»).Υπενθυμίζουμε ότι από τα 141 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Κόρινθο από την Πάτρα, τα περισσότερα διανύονται με μία λωρίδα κυκλοφορίας (και... μισή βοηθητική), χωρίς την ύπαρξη νησίδας και χωρίς φωτισμό το βράδυ!Σύμφωνα με τον νομάρχη Αχαΐας, οι υπάλληλοι των διοδίων είναι ενήμεροι για το πρόβλημα και δεν φέρνουν καμία αντίρρηση στους υποψιασμένους οδηγούς που επικαλούνται την ευρωπαϊκή διάταξη για να μην πληρώσουν, σηκώνοντας αδιαμαρτύρητα τις μπάρες για να περάσουν. Πηγές από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ υποστηρίζουν ότι τους αρμόδιους τους έχουν ζώσει τα φίδια εξαιτίας τηςολοένα και μεγαλύτερης αμφισβήτησης που εκδηλώνεται ως προς τη νομιμότητα της είσπραξης του τέλους διοδίων.Βοηθήστε κι εσείς να πολλαπλασιαστεί η αμφισβήτηση, αρνηθείτε να πληρώσετε διόδια στην Κορίνθου - Πατρών και διαδώστε την ύπαρξη αυτού του δικαιώματος!
«Καλούμε τον κόσμο να μην πληρώνει τα διόδια για να χρησιμοποιεί αυτό το δρόμο! Οι ξένοι δεν πληρώνουν, βάσει νομοθεσίας της Ε.Ε., καθώς ο δρόμος αυτός δεν πληροί καμία προδιαγραφή για εθνικό οδικό δίκτυο». Αυτή ήταν η εμπρηστική, αλλά και πολύ λογική, συνάμα, δήλωση του νομάρχη Αχαΐας Δημήτρη Κατσικόπουλου, μετά τη συμβολική κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στα διόδιατου Ρίου. Μερικές μέρες νωρίτερα, φορείς του νομού είχαν επισκεφθεί τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ για να του εκθέσουν το πρόβλημα της τριτοκοσμικής «Νέας Εθνικής Κορίνθου - Πατρών» (αλήθεια, ο χαρακτηρισμός «νέα» είναι διαχρονικός;). Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αχαΐας Γρηγόρης Αλεξόπουλος δήλωσε ότι «ο υπουργός ήταν μη ενημερωμένος για την τραγική κατάσταση της εθνικής οδού Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου». Ωστόσο, «ο κ. Σουφλιάς εξεμάνη όταν του είπα ότι έχει έλλειμμαπληροφόρησης για την κατάσταση του δρόμου».Για να βοηθήσουμε τον υπουργό να κατανοήσει προς τι όλη αυτή η φασαρία, αναζητήσαμε την επίμαχη ευρωπαϊκή οδηγία βάσει της οποίας θεμελιώνεται η άρνηση πληρωμής διοδίων στον συγκεκριμένο δρόμο: πρόκειται για την 1999/62/EC, «περί επιβολής τελών στα βαρέα φορτηγά οχήματα που χρησιμοποιούν ορισμένα έργα υποδομής», η οποία θέτει το νομικό πλαίσιο για τα τέλη χρήσης εθνικών δρόμων από εμπορικά οχήματα. Στους γενικούς όρους της οδηγίας προβλέπονται επίσης «οι συγκεκριμένοι κανόνες που πρέπει να ακολουθούνταιαπό τις χώρες - μέλη, εφόσον επιθυμούν να θεσπίσουν διόδια σε μία οδό».Ο ορισμός της έννοιας του δρόμου για τη διέλευση του οποίου παρέχεται στα κράτη η δυνατότητα να επιβάλουν την πληρωμή διοδίων είναι σαφής: «Διόδια και τέλη χρήσης επιβάλλονται μόνο στους χρήστες αυτοκινητοδρόμων ή άλλων οδών με περισσότερες από μία λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, όταν οι οδοί αυτές έχουν χαρακτηριστικά ανάλογα προς τα χαρακτηριστικά των αυτοκινητοδρόμων,καθώς και στους χρήστες γεφυρών, σηράγγων και ορεινών διαβάσεων». Ως αυτοκινητόδρομος ορίζεται «κάθε οδός που διαθέτει για τις δύο κατευθύνσεις της κυκλοφορίας διακεκριμένα οδοστρώματα τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους είτε με διαχωριστική νησίδα, που δεν προορίζεται για την κυκλοφορία, είτε, κατ' εξαίρεση, με άλλα μέσα». Επίσης, «δεν διασταυρώνεται στο ίδιο επίπεδο με άλλη οδό, με σιδηροδρομική ή τροχιοδρομική γραμμή ή με λωρίδα για πεζούς» (αυτό που ονομάζουμε «κλειστός αυτοκινητόδρομος»).Υπενθυμίζουμε ότι από τα 141 χιλιόμετρα που χωρίζουν την Κόρινθο από την Πάτρα, τα περισσότερα διανύονται με μία λωρίδα κυκλοφορίας (και... μισή βοηθητική), χωρίς την ύπαρξη νησίδας και χωρίς φωτισμό το βράδυ!Σύμφωνα με τον νομάρχη Αχαΐας, οι υπάλληλοι των διοδίων είναι ενήμεροι για το πρόβλημα και δεν φέρνουν καμία αντίρρηση στους υποψιασμένους οδηγούς που επικαλούνται την ευρωπαϊκή διάταξη για να μην πληρώσουν, σηκώνοντας αδιαμαρτύρητα τις μπάρες για να περάσουν. Πηγές από το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ υποστηρίζουν ότι τους αρμόδιους τους έχουν ζώσει τα φίδια εξαιτίας τηςολοένα και μεγαλύτερης αμφισβήτησης που εκδηλώνεται ως προς τη νομιμότητα της είσπραξης του τέλους διοδίων.Βοηθήστε κι εσείς να πολλαπλασιαστεί η αμφισβήτηση, αρνηθείτε να πληρώσετε διόδια στην Κορίνθου - Πατρών και διαδώστε την ύπαρξη αυτού του δικαιώματος!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
